-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:30509 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

يكي از فلسفههاي نماز، شكر گزاري نعمات خداوند بيان شده، شكر گذاري با صفات ثبوتيه خداوند چه ارتباطي دارد؟

اين سؤال كاملاً گويا و مشخص نيست، در عين حال با توجه به برداشت خود پاسخ خواهيم داد. اگر مقصودتان چيزي غير از پاسخ ذكر شده است، در نامه بعدي به طور مشخص اين سؤال و سؤالات ديگر را مطرح نماييد.

تشكر و سپاس گزاري كه يكي از عوامل لزوم عبادت و نماز بيان شده است، به گونهاي با همه صفات خداوند ارتباط دارد؛ زيرا سپاس از خداوند در برابر نعمتهاي مادي و معنوي است كه خداوند به انسانها عطا كرده است. در اعطاي نعمتها همه صفات خداوند نقش داشته و هر كدام از صفات خداوند منشأ نعمت هستند، ولي دو صفت خالقيت و رازقيت نقش بيشتري در اعطاي نعمتها دارند. در عين حال، بايد به عينيت صفات ثبوتيه الهي نيز توجه داشت.

خداوند انسان را آفريده و به او عقل، چشم، گوش و... داده و براي هدايت و سمت و سو دادن به زندگي او قرآن فرستاده و پيامبر مبعوث كرده است. از سوي ديگر براي تأمين رزق، عوامل و زمينه هايي مانند آفرينش آسمان، زمين، آب و هوا را در اختيار انسان قرار داده است.

در برخي از آيات و روايات بعد از بيان نعمتهاي مادي و معنوي الهي، انسانها به شكر گزاري فرا خوانده شدهاند: فاذكروني أذكر كم و اشْكروالي ولا تكفرون؛(1) پس به ياد من باشيد تا به ياد شما باشم و شكر مرا كنيد و كفران (در برابر نعمتها) نكنيد.

و در روايات آمده است كه شكرگزاري زمينه نعمتهاي ديگر را فراهم ميكند.

امام علي(ع) فرمود: هنگامي كه مقدمات نعمتهاي خداوند به شما ميرسد، سعي كنيد با شكر گزاري بقيه را به سوي خود جلب كنيد، نه آن كه با شكر گزاري كم آن را از خود برانيد.(2)

بنده همان به كه زتقصير خويش

عذر به درگاه خدا آورد

ورنه سزاوار خداونديش

كس نتواند كه به جا آورد

پي نوشتها:

1. بقره (2) آيه 152؛ تفسير نمونه، ج 1، ص 510.

2. نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره 13.









مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.